2011 Borkel en Schaft - Ome Cor

Wagen 5: Ome Cor

Buurtschap Borkel en Schaft

Ontwerper: Lianne Rijkers

Omschrijving programmaboekje:

Hoe het met mijn familie gaat
Dat blijft altijd een beetje gissen
Ik zie ze namelijk alleen
Bij crematies of begrafenissen

Komende dinsdag heb ik een uitvaart
Dan komt het er andermaal van
Dan spreek ik ze allemaal weer
Behalve ome Cor dan

Juryrapport:

Met de wagen van buurtschap Borkel en Schaft heeft de ontwerpster Lian Rijkers een kleine revolutie in het traditionele corsowagen–ontwerp teweeg gebracht. Op het plein, ’s morgens, bij de statische beoordeling, stond er op afstand gezien een decorachtige 2D voorstelling waarbij je erg nieuwsgierig gemaakt werd naar wat de bedoeling ervan zou gaan zijn tijdens de parade. Dichterbij viel de jury in verbazing door de hangende en technisch zeer knap uitgewerkte constructie van de grote panelen. Deze revolutionaire constructie was van boven bij de aandrijfrails tot onder rondom de wielophanging knap ontworpen en geconstrueerd. De stuurinrichting was tevens super innovatief! Deze constructie opent wegen naar een compleet nieuwe manier van corsowagen-ontwerpen.
De detaillering was stemmig en precies zoal Lian het in haar ontwerp-plan uitlegt. De symboliek van het wegvallen van een geliefde kwam zeer goed tot uiting in de stijlvolle silhouetten waarbij de leegte en het gemis direct duidelijk werden. Het kleurgebruik sloot goed aan bij het uitgangspunt en versterkte het beeld goed. Wat de jury een beetje jammer vond was de oplossing van de zijkanten van de grote vlakken. Door de witte kleur en de moeilijk zichtbare motieven die erin verwerkt waren leek het op afstand op ongeprikte delen. Waarschijnlijk heeft dit ook te maken gehad met het tekort aan (witte) dahlia’s, maar dan was het misschien beter geweest om hier een groter verschil te maken met wit papier. Tijdens de parade werkte de passende muziek erg verduidelijkend voor het publiek. De bewegende panelen versterkten het ontwerp. Alleen, en dat is ook de reden dat de wagen in de middenmoot is geëindigd, waren de voor- en achterkant erg “mager” om te zien. Je stond echt te wachten totdat de wagen aan je voorbij zou komen rijden.
De figuratie was goed, stemmig maar niet zodanig dat dit bij het publiek extra emoties opwekte. Kortom: technisch hoogstand en inspirerend, vormgegeven door iemand met zeer veel gevoel voor kleur, vorm en verhoudingen. En een goede verbeelding van het gedicht van Andy Marcelissen. Buurtschap Borkel en Schaft: ben trots en zuinig op deze ontwerpster en we zijn nu al benieuwd naar volgend jaar!

7e plaats - 400 punten