2012 Oruva - Dutch Kaiseki

Wagen 5: Dutch Kaiseki

Buurtschap Oruva

Ontwerpers: Maarten Moonen, Niels Dobbelsteen en Jan Peeters

Omschrijving programmaboekje:

Wie aan Nederlandse meesterkoks en hun kookkunsten denkt, zal in eerste instantie niet direct denken aan de traditionele Japanse keuken. Toch behoort het in het Amsterdamse Okura gesitueerde Restaurant Yamazato (1 ster) tot de absolute top van Nederland. En ook in Japan geniet chef-kok Masanori Tomikawa aanzien.
Het restaurant serveert onder meer een Kaiseki-menu, een traditioneel Japans meergangendiner. Met gerechten waarbij de balans belangrijk is. Tussen smaak, structuur, uiterlijk en kleur. Dit keer geserveerd in dahlia’s.

Juryrapport:

Dutch Kaseiki staat ingetogen en bescheiden op het plein temidden van de andere wagens. Ze schreeuwt niet maar fluistert, en wacht totdat haar schoonheid wordt ontdekt. Tussen de opzichtige sieraden is zij een introverte edelsteen met de karaktertrekken van een Japanse geisha: verleidelijk, aantrekkelijk en verfijnd. Ze is van een zeldzame schoonheid, ze is een kunstwerk met een sublieme verhouding van rust en spanning in haar lijnen. Het visuele spel van openheid en geslotenheid vergroot haar aantrekkingskracht en maakt de toeschouwer nieuwsgierig naar het achterliggende verhaal.

Maar dit verhaal ontvouwt zich wat moeizaam.. Duidelijk herkenbaar is de japanse vlag waardoorheen een vis kronkelt. Knap is hoe ook de basisvorm van het pand verweven is met het totaal: juryleden die in Yamazato hebben gegeten herkennen de architectonische lijnen. Maar alhoewel wij wéten dat er een reis bedoeld is van Japan naar Nederland, is dat helaas nauwelijks te herkennen in de uitvoering.  Nu hoeft niet altijd het verhaal expliciet op de voorgrond te zijn – soms kunnen we ook volstaan met een mysterieuze kijkbeleving. In het geval van Dutch Kaiseki dreigen we in de pure schoonheid te blijven steken, meer expliciete herkenbaarheid van het verhaal had de visuele beleving meer kracht gegeven. Dit is dus het grootste punt van kritiek – ze komt nauwlijks verder dan een gracieus gebaar, en op het moment dat we haar willen beleven, valt ze stil.
In de parade is de begeleidende muziek erg mooi en toepasselijk. Ook de danseressen zijn van een serene schoonheid die synchroon (erg knap gedaan) hun oosterse bewegingen uitvoeren. Ze hadden echter op twee manieren meer indruk kunnen maken: ten eerste door staand hun bewegingen uit te voeren (of op andere wijze beter zichtbaar), ten tweede door meer opvallende oosterse kostuums te dragen.

Op het plein scoort Oruva hoog door haar originaliteit en smaakvolle kleurkeuzes. Maar meteen reist de vraag of ze tussen haar luidruchtige metgezellen overeind zal blijven in de parade. Helaas strandt ze inderdaad door gebrek aan dynamiek, en haar visuele beleving blijkt toch te subtiel te zijn waardoor ze draagkracht mist in de totale optocht. In de parade werkt ook de asymmetrie van haar ontwerp in haar nadeel en daardoor is de subtiele figuratie slechts van één kant volledig zichtbaar. Meer dynamiek, meer kracht in de details (zoals in de tulpen en grachtenpandjes) en misschien ook een slag groter had haar goed gedaan.
Maar toch, ondanks het gebrek aan dynamiek, blijft Dutch Kaiseki een erg mooie wagen. De ontwerpers hebben goed geluisterd naar de kok, en op introverte wijze, conform de Japanse cultuur, uitdrukking gegeven aan de subtiele balans van smaak en kleur representatief voor de japanse meergangendiner Kaiseki.

9e plaats - 397 punten