2015

Omschrijving Thema:

Te mooi om weg te gooien

Bloemencorso Valkenswaard gooit in 2015 helemaal niets meer weg, maar hergebruikt op allerlei leuke, interessante, absurdistische en inventieve manieren. Het recyclen van materialen, in beelden of inspiratie uitgedrukt in dahlia's.
Simpelweg omdat het te mooi is om weg te gooien!

Te mooi om weg te gooien: thema Corso Valkenswaard 2015Is het de poëzie van gebruikt materiaal, of is het om stil te staan bij de noodzaak van duurzaamheid? Hergebruik lijkt, om ecologische redenen, haast een voorwaarde te worden voor de mens om te overleven. Maar 'Te mooi om weg te gooien!' geeft geen pasklare antwoorden over hergebruik en duurzaamheid.
Het gaat ook over het ontstaan van nieuwe vormen wanneer bijvoorbeeld twee oude elkaar voor de eerste keer ontmoeten. Verschillende invalshoeken en verschijningsvormen.

Upcyclen is de overtreffende trap van recyclen. Van oude spullen weer nieuwe spullen maken. Je geeft een voorwerp in een nieuwe context meer waarde dan het ooit had. Dat de combinatie duurzaamheid en design logisch is wordt bewezen door tientallen ontwerpers uit binnen- en buitenland. De Belg Maarten de Ceulaer maakte boekenstandaards van oude strijkijzers en kasten van oude koffers, de Zwitserse gebroeders Freitag recyclen al jaren vrachtzeil tot tassen en Tejo Remy is onder meer bekend van z'n stoel van opgebonden vodden. Piet Hein Eek is de bekendste Nederlandse vertegenwoordiger. Hij werd bekend met meubels van sloophout.
Maar wat ligt er nog op zolder of ligt al jaren in een oude doos naar stof te happen? Wat is te mooi om weg te gooien?
Hergebruik oude voorwerpen en/of materialen om iets nieuws te creëren.

Dit is een uitdagend thema waar materiaalkeuze een hele belangrijke component wordt. Upcyclen zou geen upcyclen zijn als we ook geen materialen of voorwerpen hergebruiken. Iedere ontwerper wordt uitgedaagd om voor 1/3e van de wagen ander materiaal te gebruiken. Niet als doel om minder bloemen te gebruiken, maar om te combineren met materialen.

Juryleden:

Louise van Randen: Interieurarchitect.
Natasja van Herpen: Projectontwerper, belevingsexpert.
Patrick Lijdsman: Zelfstandig vormgever, beeldend kunstenaar, schrijver van poëzie.
Peter van Casteren: Docent Designacademy, fotograaf, vormgever.
Ruud Balk: Fotograaf.
Ingrid Vinkoert (voorzitter): Illustrator, schrijver, theatermaker.

Juryrapport Algemeen:

Te mooi om weg te gooien!
Upcycling in het Valkenswaardse Bloemencorso.

Een thema met prachtige mogelijkheden, dat je als ontwerper meteen aan het brainstormen zet. Ook een thema met valkuilen, zo bleek tijdens het corso. Voor het eerst in de geschiedenis van de optocht kregen de buurtschappen de uitdaging om alternatieve materialen in te zetten naast de gebruikelijke dahlia’s. Om hergebruik te stimuleren moest gezocht worden in afval, alles wat te mooi is om weg te doen. En daar ging het in een aantal gevallen mis. Veel ontwerpers gingen zo druk aan de slag met het gegeven “alternatieve materialen”, dat ze vergaten wat het concept Upcyclen nu eigenlijk betekent:

“De handeling van het nemen van iets wat niet meer wordt gebruikt en het geven van een tweede leven en een nieuwe functie. Daarbij is het essentieel dat het eindprodukt belangrijker, mooier en waardevoller wordt dan het materiaal waarvan het vroeger was.”

In de meeste gevallen werd er wel materiaal hergebruikt, maar slechts ter vervanging van dahlia’s, zonder gebruik te maken van de specifieke kwaliteiten van het materiaal en zonder het een volledig nieuwe functie te geven. Ook was de relatie tussen het gekozen materiaal en het ontwerp van de wagen soms ver te zoeken. Heel jammer, en een gemiste kans volgens de jury. We vragen ons dan ook af of er in het hele traject van communicatie tussen regiecommissie, ontwerpers en bouwers wellicht iets is misgegaan.

Maar afgezien van de thema-­issues hebben we weer prachtige resultaten gezien van samenwerking, inventiviteit, vakmanschap en doorzettingsvermogen. De diverse wagens vormden samen een bijzonder gevarieerd corso, waarbij de belevingsfactor een belangrijke rol speelde. Een groot aantal wagens wist aan de toeschouwers een glimlach, spontane schaterlach, kippenvel en zelfs tranen te ontlokken. Mede dankzij de vele goede live muziek en het hoge niveau van de figuratie. Complimenten daarvoor alvast!

Het samenvatten van alle jurykommentaren en het schrijven van een eerlijk, onomwonden juryrapport was wederom niet gemakkelijk. Iedereen, van ontwerper tot prikker, doet zijn stinkende best, en daar kritiek op geven is altijd lastig. Maar van stroop smeren wordt over het algemeen niemand wijzer en het lijkt mij dat we met zijn allen streven naar een nog beter, mooier, geweldiger corso! Ik hoop van harte dat dit juryrapport daartoe bijdraagt!

Alvast heel veel succes met de plannen voor het corso 2016 en veel leesplezier.

Ingrid Vinkoert, juryvoorzitter

Jury-uitslag Corso 2015

Ontwerpprijs: Kerkakkers                 
Vakmanschapsprijs: Hazestraat       
Paradeprijs (Beleving): Hazestraat
Innovatieprijs: Wilhelmina en Stadsebergen
Kinderjuryprijs: Leenderweg
Publieksprijs: Dommeldal

Wagen 1: Samen op de stoelen staan voor 62 jaar corso

14 + 1 Oude stoelen in hergebruik met een ode aan de buurtschappen.

Corso 2015 - VOS TV

> Foto's Corso 2015 - Julian vd Boer

> Foto's Corso 2015 - Diverse fotografen

> Foto's Corso 2015 - Bloemen prikken - Bart van der Smitte

> JB film: Bloemencorso 2015

> Film Corso 2015 vanaf tribune (4 delen)